Inmiddels is de thermometer opgelopen naar 31 graden. Misschien dat je dit op een later tijdstip terug leest en denkt goh meid, zit je lekker buiten te tikken? Nee, ik heb het helaas over de temperatuur in mijn woonkamer.
Ik ben geen fan van de zomer, al is dat niet altijd zo geweest. Als kind kon ik enorm uitkijken naar de zomervakantie met mijn ouders, broer en zus op de camping in Spanje of Italië.
Als je me zoekt lig ik in het water, ik ben gék op water. Tussendoor even opdrogen en weer het water in.
‘S avonds uitgebreid douchen en de hele avond buiten kletsen wanneer de zon onder ging. Dat is nog steeds een herinnering waar ik graag op terug kijk. Het cliché is ook gewoon waar, in het buitenland is het gewoon anders wanneer het +30 graden is. En al is dat alleen al omdat je er dan op voorbereid bent dat je de hele dag in en aan het water kan liggen niks doen. Wetende dat je in Nederland gewoon weer normaal aan het werk kon aangezien de zomers hier toen nog vooral uit regenachtige lentedagen bestond.
Afijn, op zomer vakantie gaan zou ik overigens nog steeds graag doen door bovengenoemde reden. Het is niet alsof ik een complete hater van de zon ben, daarvoor hou ik denk ik dus weer te veel van zwemmen.
Maar waarom ik het zomerseizoen wel liever over zou slaan?
Ik ben niet echt een liefhebber van insecten, of eigenlijk, ik ben enorm bang voor wespen. Beeld je menige meme in op Facebook van een poppetje die volslagen idioot om zich heen slaat vergroot dat zo’n 5x uit en dan heb je een klein beeld van hoe ik me door de maand augustus heen sla.
Los van wespen ben ik ook als de dood voor teken. Ik weet iets teveel over de ziekte van Lyme en ben super alert op teken beten. Dus goed, wespen en teken vind niemand fijn natuurlijk maar wist je dat de zomer ons nog veel meer leuke insecten biedt? Muggen, vliegen, fruitvliegjes en ook een persoonlijke favoriet van de afgelopen jaren, namelijk de processierups.
Badend in het zweet wakker worden, deuren die dichtslaan omdat alles open moet om een beetje te kunnen doortochten. Of wakker schrikken van de helse onweersbui die het warme weer veroorzaakt. Telkens als je een beetje weg doezelt BAM wéér een knal. Overdag werk ik in mijn badpak, tot ik voor een video-meeting er een beetje representatief uit moet zien. Ik trek voor het idee maar even een t-shirt aan met een leuk make-up je. Tijdens de meeting lopen de druppels langs mijn benen. Te realiseren dat ik door de ontwikkeling van video-meetings zonder broek nota-bene deze meeting in kan gaan. Wanneer ik ophang zit er een afdruk van mijn billen in mijn leren stoel, lekker! Mijn make-up glijd langzaam van mijn gezicht. Ik gooi mijn t-shirt uit en sta voor de 3e keer die dag onder een koude douche. Ondertussen twijfel ik of ik misschien iemand heb vermoord door mijn agressie de afgelopen dagen en het lijk ligt weg te rotten in mijn vuilnisbak. De geur die zich daar ontwikkeld is niet oké. Wanneer ik deze open krijg ik flashbacks naar de scene uit The Green Mile. Waar komen die motherfucking fruitvliegjes nou ineens vandaan? Mijn moeder vertelde me dat fruitvliegjes meer dan 100 eitjes per dag kunnen leggen. Ach, dacht ik. Wordt er tenminste nog ergens wél geneukt.
Ik zet de wekker om 6uur, de enige tijd dat ik een fatsoenlijk uurtje met Pip in de buitenlucht kan lopen zonder dat ze oververhit raakt of haar pootjes verbranden aan het asfalt. “Lekker slapen” om het hele ritueel van begin tot eind weer te herhalen.
Ik kan niet wachten om mijn huis weer écht goed schoon te maken. Het dekbed te verschonen en te weten dat ik de volgende dag óók nog in een schoon bed kan slapen. Uren met Pip kan wandelen door de stad of in het bos. En ‘s avonds bij zonsondergang kaarsjes aan kan steken zonder dat de thermometer een graden omhoog schiet. Lekker met een kop thee, onder een dekentje op de bank. Vervolgd door lekker door een kruikje voorverwarmd bed onder de dekens te kruipen. Terwijl de regen zachtjes op de daken tikt.
Nog 42 dagen jongens. Dan is het weer herfst. Hopen we.
